"Życie zaś było światłością ludzi" J1,1-4

Paweł VI kontynuował założenia SWII i Jana XXIII. 24 marca 1966 r. spotkał się z arcybiskupem Canterbury Michaelem Ramseyem. W 1977 r. odbyło się ponowne spotkanie z prymasem całej Anglii – Donaldem Cogganem, gdzie podjęto wspólne wysiłki na rzecz przywrócenia jedności. Większe znaczenia miały jednak spotkania z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem, w 1964 r. w Jerozolimie, i dwa w 1967 roku – w Stambule i Rzymie. Efektem tych spotkań było wzajemne cofnięcie ekskomunik, które spowodowały schizmę wschodnią w 1054 roku.

Dokonał beatyfikacji Maksymiliana Kolbego i Marii Ledóchowskiej. Wbrew żądaniom anglikanów, ogłosił świętymi czterdziestu męczenników Anglii i Walii. Ponadto nadał tytuł doktora Kościoła Katarzynie ze Sieny i Teresie z Ávili, które stały się pierwszymi kobietami, noszącymi tę godność. 

W 1975 roku Paweł VI obchodził Rok Jubileuszowy – pod hasłem „Pojednanie, odnowa, pokój”.

Encykliki

Ecclesiam suam (6 sierpnia 1964) – drogi współczesnego Kościoła przy pełnieniu swojej misji;

Mense maio (29 kwietnia 1965) – o wojnie i pokoju;

Mysterium fidei (3 września 1965) – o kulcie i doktrynie Eucharystii;

Christi Matri Rosari (15 września 1966) – o kulcie maryjnym;

Populorum progressio (26 marca 1967) – o popieraniu rozwoju ludów;

Sacerdotalis caelibatus (25 czerwca 1967) – o celibacie kapłańskim;

Humanae vitae (29 lipca 1968) – o obronie życia poczętego. Odrzucał stosowanie środków antykoncepcyjnych i aborcję. Uznał za niezgodne z nauką katolicką związki pozamałżeńskie i kontakty homoseksualne; masturbację uważał za ciężki grzech. Encyklika ta spotkała się z ostrą krytyką anglikanów i w konsekwencji Konferencja Biskupów Anglikańskich odrzuciła ją 6 sierpnia 1968r. W deklaracji Persona Humana za dopuszczalne uznał jedynie współżycie w małżeństwie. Kategorycznie odrzucił postulaty żądające zniesienia celibatu i wprowadzenia kapłaństwa kobiet.

Encykliki są najważniejszymi i podstawowymi dokumentami papieskimi. Jan XXIII napisał ich osiem:

Ad Petri Cathedram – 29 czerwca 1959r. o rozwoju prawdy, jedności i pokoju w duchu miłości.

Sacerdotii Nostri Primordia – 1 sierpnia 1959r. Papież w tej encyklice przedstawia św. Jana Vianneya, nazywając go świętym Proboszczem z Ars, „jako wzór kapłana”.

Grata Recordatio – 26 września 1959r.  o modlitwie różańcowej w intencji Kościoła, misji oraz problemów międzynarodowych i społecznych.

Princeps Pastorum – 28 listopada 1959r. o misjach, rodzimych duchownych i zaangażowaniu świeckich.

Mater et Magistra (matka i nauczycielka) – 15 maja 1961dotycząca współczesnych przemian społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej. Jej ideą przewodnią jest uniwersalistyczny humanizm chrześcijański. Przypomina i streszcza nauki zawarte w poprzednich ważnych dokumentach Kościoła dotyczących kwestii społecznych, czyli encykliki Rerum novarum (Leona XIII z 15 maja 1981r), Quadragesimo anno (Piusa XI z 15 maja 1931r) oraz w tekst przemówienia Piusa XII na Zielone Święta z 1941 roku. W kolejnej części precyzuje kwestie zakresu i sposobów interwencji państwa, własności, zagadnienie podziału dochodu narodowego, wynagrodzeń oraz reformy przedsiębiorstw. W trzeciej części przedstawia dysproporcje rozwojowe świata w dziedzinach gospodarki, kultury i polityki oraz wskazuje rozwiązania problemów z nimi związanych. Ostatnia część zawiera krótkie pouczenia dotyczące życia codziennego oraz stosunku katolików do spraw doczesnych.

Aeterna Dei Sapientia – 11 listopada 1961 o św. Leonie Wielkim, papieżu i doktorze Kościoła.

Paenitentiam Agere – 1 lipca 1962r. dotycząca pokuty.

Pacem in Terris – 11 kwietnia 1963r. po kryzysie kubańskim, dotycząca pokoju i sprawiedliwości społecznej.

Jest uważany przez wiele organizacji protestanckich za reformatora chrześcijaństwa.

"Only the Church stood scuarely the path of hitler's campaign tu suppress the truth. I never had any special interest in the Church before, but now I feel a great affection and admiration because the Church alone has had courage and persistence tu stand for intellectual truth and moral freedom. I am forcet thus to confess that what I once despised I now price unreservedly." – quoted in Time Magazine, December 23, 1940, p38 , Albert Einstein

“Pius XII was instrumental in saving at least 700 000, but probably as many as 860 000 Jews from certain death at Nazi hands”– Pinchas Lapide, 1967, „Three Popes and the Jews”

“The Pope and the Vatican were the idefatigable in working to save Jews, and many hundreds  were shetlered in monasteries in Rome and in Vatican City” – Izrael Zolli, Chief Rabbi of Rome (New Jork Time, June 17, 1944)

Encykliki:

Summi Pontificatus  - 20 października 1939 r. potępił rozpętanie II wojny światowej przez totalitaryzm nazistowskich Niemiec

Mystici Corporis Christi - 29 czerwca 1943 r. przedstawił naturę Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Zaapelował w niej również o jedność chrześcijan

Orientalis Ecclesiae decus i Sempiternus Rex - 8 września 1951 r. podjął tematykę święceń diakonów, kapłanów i biskupów

Ad coeli reginam - 11 października 1954 r. wprowadził maryjne Święto Królowej Świata

Divino afflante Spiritu - 1943 r. otworzyła pole do zmian w katolickiej biblistyce, postulując wykorzystanie języków oryginalnych w tłumaczeniach na języki narodowe, zamiast jak dotąd Wulgaty

Konstytucja Apostolska Munificentissimus Deus Pius XII ogłosił – dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny wydanej 1 listopada 1950 r.