05 grudnia 2022, 21:04
Encykliki są najważniejszymi i podstawowymi dokumentami papieskimi. Jan XXIII napisał ich osiem:
Ad Petri Cathedram – 29 czerwca 1959r. o rozwoju prawdy, jedności i pokoju w duchu miłości.
Sacerdotii Nostri Primordia – 1 sierpnia 1959r. Papież w tej encyklice przedstawia św. Jana Vianneya, nazywając go świętym Proboszczem z Ars, „jako wzór kapłana”.
Grata Recordatio – 26 września 1959r. o modlitwie różańcowej w intencji Kościoła, misji oraz problemów międzynarodowych i społecznych.
Princeps Pastorum – 28 listopada 1959r. o misjach, rodzimych duchownych i zaangażowaniu świeckich.
Mater et Magistra (matka i nauczycielka) – 15 maja 1961dotycząca współczesnych przemian społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej. Jej ideą przewodnią jest uniwersalistyczny humanizm chrześcijański. Przypomina i streszcza nauki zawarte w poprzednich ważnych dokumentach Kościoła dotyczących kwestii społecznych, czyli encykliki Rerum novarum (Leona XIII z 15 maja 1981r), Quadragesimo anno (Piusa XI z 15 maja 1931r) oraz w tekst przemówienia Piusa XII na Zielone Święta z 1941 roku. W kolejnej części precyzuje kwestie zakresu i sposobów interwencji państwa, własności, zagadnienie podziału dochodu narodowego, wynagrodzeń oraz reformy przedsiębiorstw. W trzeciej części przedstawia dysproporcje rozwojowe świata w dziedzinach gospodarki, kultury i polityki oraz wskazuje rozwiązania problemów z nimi związanych. Ostatnia część zawiera krótkie pouczenia dotyczące życia codziennego oraz stosunku katolików do spraw doczesnych.
Aeterna Dei Sapientia – 11 listopada 1961 o św. Leonie Wielkim, papieżu i doktorze Kościoła.
Paenitentiam Agere – 1 lipca 1962r. dotycząca pokuty.
Pacem in Terris – 11 kwietnia 1963r. po kryzysie kubańskim, dotycząca pokoju i sprawiedliwości społecznej.
Jest uważany przez wiele organizacji protestanckich za reformatora chrześcijaństwa.