Wiara, Nadzieja, Miłość

Wewnętrzne pragnienie, niezachwianej pewności, że istnieją wartości wyższe, ponadczasowe, uwalniające pełnię Szczęścia.

Każda z cnót jest częścią większej całości. Osiągnięcie ich nie jest prostym zabiegiem kosmetycznym, powierzchownym procesem chwili. 

Praca i Dar.

Zgubienie jednej z cnót uniemożliwia spójność pozostałych. Brak szczęścia oznacza właśnie niepełnię cnót. Same jednak cechy nie dają pewności, są opisem rzeczywistości, opisem relacji. Sednem jest zawsze spotkanie z Osobą. Cechy jedynie umożliwiają szczęśliwsze spotkanie. 

Pracować więc nad szczęśliwym spotkaniem, czy cieszyć się jego darmowością? Przedzierać się przez ogniste ciernie, bóle, trudy, czy dać się prowadzić przez żyzne pola, doliny ? Nie da się pominąć upadków, potknięć, poruszeń, zatrzymań, serii głodów i zwątpień...., lecz "ten, kto wytrwa do końca, będzie zbawiony" Mt 10,22

"Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną" Hbr 3, 14

Nadzieję natomiast zachowujemy, gdy wierzymy w Miłość, wierzymy Miłości, która jest prosta i skomplikowana, łatwa i trudna. Na pewno jest cierpliwa. Z pewnością, gdy brak jest cierpliwości, brak jest miłości.... 1 Kor 13, 1-13.