Kontekst polityczno-społeczny okresu soborowego...

Lata 1962-1965 i obrady soborowe przypadają na czas odzyskiwania stabilizacji świata po II wojnie światowej. Rozwój nauki, techniki, mediów, medycyny, wojskowości czy astronomii wpływały na odzyskiwanie ludzkich możliwości, ale tracenie wiary i zaufania do wartości chrześcijańskich.

Zrozumiałą wydawał się troska Jana XXIII o odzyskiwanie autorytetu Kościoła po atakach na Piusa XII w kontekście II wojny światowej. Impuls do otwarcia się na dialog wewnętrzny Kościoła miał skupić uwagę na zjednoczeniu chrześcijańskich odłamów szczególnie po schizmie wschodniej i zachodniej.

Główne tematy poruszane podczas obrad odzwierciedlają utworzone wtedy dokumenty tematyczne Kościoła.  

Rezultatem obrad soborowych były trzy konstytucje dogmatyczne i jedna konstytucja duszpasterska:

•   Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum concilium ogłoszona przez Pawła VI 4 grudnia 1963;

•   Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium ogłoszona przez Pawła VI 21 listopada 1964;

•   Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum ogłoszona przez Pawła VI 18 listopada 1965;

•   Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes ogłoszona przez Pawła VI 7 grudnia 1965.

Ojcowie soborowi wydali dziewięć dekretów:

  Dekret o środkach społecznego przekazywania myśli Inter mirifica

  Dekret o Kościołach wschodnich katolickich Orientalium ecclesiarum

  Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio

  Dekret o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele Christus dominus

  Dekret o przystosowanej odnowie życia zakonnego Perfectae caritatis

  Dekret o formacji kapłańskiej Optatam totius

  Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem

  Dekret o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes divinitus

  Dekret o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis

a także trzy deklaracje:

o   Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis

o   Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate

o   Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae

Dokumenty soborowe po raz pierwszy w historii Kościoła spisane zostały bez użycia formuły anathema sit („niech będzie wyklęty”).